Hep şey derler insan kendisine benzeyen birisini bulduğu an tamamlanırmış düşündüğümde öyle tuhaf ki belki imkansız belki ihtimali bile olmayan şeydi birbirimizi bulmamız onca insan içinden aynı şehirdeyken kaderin bizi denk getiremeyip , benden uzaktayken iletişim kurmamız , aslında belki çok daha yeni ama ikimizin de düşündüğü şey şudur ; kendi içimizde çok savaşlar verdik gittik , üzüldük belki , bu kadar kısa sürede yaşananlara inanmak...
Mesela ben kendimi biliyorum acaba sıkılır mıyım tükenir mi konuşmalarımız demiştim kendime sonra fark ettim ki ne sıkılması aksine her konuyu konuşabilmek aynı sonucu düşünmekmiş , bir gün çok sevdiğim bir arkadaşım evlendi ( hayatında ilk defa birisi oldu ve evet dedi ) tabi geçmişi olmadıgından biliyorsun sonucunu tek sorduğum nasıl bir duygu dedim tek söylediği ' aynı dili konuşmak öyle güzel ki benim a dediğime o z derse zaten olmazdık demişti ' o yüzden aynı dili konuşabildiğin insanla ol demişti bunu hep hatırladım onunla konuşurken de fark ettim ki aynı şeylerden bahsediyoruz ilk başta ki sıkılır mıyım acaba ki düşüncem yerini acaba bugün ne konuşacağız oldu ne katacak hayatıma ne öğretecek ya da ne öğreteceğim oluyor..
Çok konuşup tüketmek değil de çok konuşalım tükenmesin derdindeyim yol uzun , belki dikenli belki çok zor ama hiçbir şey zorlu yollardan geçmeden güzelliğe kavuşmuyor zaten değil mi yanınızda size güvenen biri olduğu zaman veya sen yanımda olduğun zaman bizim halledemeyeceğimiz şey yoktur diyebilmek en önemlisi bu bence alışıyorum sanırım her geçen gün saygım sevgim hep artıyor ne demiş büyüklerimiz saygı olursa sevgi olur o zaman...
Acaba seni hak edecek ne yaptım ben dedirtecek güzellikte insanlar girsin hayatınıza çok Amin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder