Hala nasıl oldu bilmiyorum ben ki herkese hayır diyen yanına gitmeye bile tenezzül etmeyen mesajlarına cevap vermeyen , hayatıma giren insanla öyle bir şey ki o tüm kurduğum engellerimi yavaş yavaş yıktığımı farkediyorum ama isteyerek , ne bilim korkum var evet o da bunun farkında sağlam adımlar atmak istediğimin farıkında , dün ennnn sevdiğim dostuma bahsederken 'içimde bir şey var oraya dokundu dedim ve bu öyle bir şey ki onca insan arasından hala bilmiyorum nasıl bir araya geldık kendi içimizde çok savaşlar verdik (ikimizden başka bunu kimse bilemez tabi) her gün bir tık daha artan saygı çerçevesi içinde üzerime titreyen mutsuz olduğumda mutsuz olan yüzümün gülmesi için elinden gelen herşeyi yapan birisi var hayatımda ve asla kırmak istemediğim saygı duyduğum insan...
Hayat bize neleri gösterecek bilmiyorum ama sanırım ben bu yolda elini birakmadan yürümek istiyorum yaşadığımız ne olursa olsun birbirimizi hiç üzmeyelim kırmayalım çok sevelim deli gibi değil ama gayet aklı başında :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder